تحریک سلولهای بنیادی درون زا
Endogenous Stem Cell Mobilization
سلولهای بنیادی به عنوان مهمترین ابزارهای درمانی در پژوهشهای پزشکی شناخته میشوند. این سلولها به دلیل قابلیت تبدیل به انواع مختلف سلول های بدن انسان، از جمله سلولهای عضلانی، عصبی، و قلبی، به عنوان یک منبع بینظیر در درمان بیماریهای مختلف مورد توجه قرار گرفتهاند. یکی از رویکردهای مورد توجه در بهرهگیری از سلولهای بنیادی، تحریک سلولهای بنیادی درون زا بعنوان یک فرآیند طبیعی بدن میباشد.
بر اساس مقالات منتشر شده در زمینه تحقیقات سلولهای بنیادی، به نظر میرسد سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان (BMSC)، سیستم ترمیم طبیعی بدن را تشکیل میدهند و تعداد سلولهای بنیادی در گردش، یک عامل حیاتی در اثربخشی ترمیم بافت مبتنی بر سلولهای بنیادی به شمار میرود. بر این اساس، تحریک سلولهای بنیادی درون زا (ESCM) به عنوان رویکردی بالقوه برای درمان انواع بیماریهای دژنراتیو مطرح میشود. به عبارت ساده، تحریک سلولهای بنیادی از مغز استخوان و در نتیجه افزایش تعداد سلولهای بنیادی در گردش که میتوانند به بافتهای مختلف مهاجرت کنند، به عنوان یک رویکرد درمانی امیدبخش با استفاده از پتانسیل سلولهای بنیادی بالغ شناخته شده است.
مکانیسم ESCM
Endogenous Stem Cell Mobilization مکانیسمی است که به وسیلهی آن سلولهای بنیادی در بدن تحریک میشوند تا از منابع خود به سمت بافتهای مختلف حرکت کنند. این سلولهای بنیادی میتوانند در ترمیم بافتها و درمان برخی از بیماریها نقش مهمی ایفا کنند. به عبارت دیگر، ESCM به معنای افزایش تعداد سلولهای بنیادی در خون و به دسترس بودن آنها برای انتقال به بافتهای مختلف است.
دانشمندان با استفاده از عامل تحریک کننده سلولهای بنیادی دارویی با نام فاکتور محرک کلونی گرانولوسیت (G-CSF)، نشان دادند که در واقع تحریک سلولهای بنیادی درونزا (ESCM) میتواند در ترمیم وبهبود بسیاری از بیماری ها و آسیب ها از جمله ترمیم عضلات، ترمیم استخوان و آسیبهای بافت نرم و … موثر باشد. ESCM به طور طبیعی در بدن رخ می دهد، اما می توان آن را با داروها یا سایر روش ها نیز تحریک کرد.
فراتر از رویکرد صرفا درمانی، یافتههای اخیر در زمینه تحقیقات سلولهای بنیادی، درک ما از فرآیند پیری را به سمت جهتی کاملا جدید هدایت میکند. ابتلا به بسیاری از بیماریها مانند کاردیومیوپاتی، دیابت، آرتریت، نارسایی کلیه، بیماریهای ریوی، دیستروفی عضلانی و حتی اختلال نعوظ با تعداد پایینتر سلولهای بنیادی در گردش مرتبط شناخته شده است. به احتمال زیاد، تعداد سلولهای بنیادی در گردش به عنوان یکی از مهمترین نشانگرهای سلامت عمومی مطرح خواهد شد و ESCM باید به عنوان یک روش بالقوه ضد پیری مورد مطالعه قرار گیرد.